Dlaczego powinniśmy czytać dziecku ?

Można udzielić wiele odpowiedzi, ale którąkolwiek z nich Państwo wybiorą, będzie to z korzyścią dla rozwoju dziecka, pod warunkiem, że dziecko będzie miało świadomość tego, że z przyjemnością poświęcacie ten czas wyłącznie dla niego. Chcecie wspólnie z nim czegoś dowiedzieć się, coś przeżyć, pośmiać się lub razem przestraszyć. Nawet smutne czy straszne opowieści łatwiej wysłuchać, gdy rodzic jest obok i w razie potrzeby wyjaśni lub zapewni o swojej gotowości do pomocy.

Należy czytać dziecku, aby:

• czytanie w przyszłości sprawiało mu przyjemność ( skojarzenie miłych chwil z dzieciństwa);
• wzmocnić więź emocjonalną z nim i jego poczucie bezpieczeństwa;
• zapewnić dziecku sukces w szkole, ponieważ poprzez czytanie rozwijamy jego aktywność poznawczą, motywację do czytania;
• rozbudzić jego marzenia;
• ćwiczyć koncentrację uwagi;
• nauczyć dziecko dzielenia uwagi z inną osobą;
• ćwiczyć pamięć i wyobraźnię;
• zwiększyć kompetencje językowe: wzbogacić słownictwo, nauczyć budowania zdań, zadawania pytań, prowadzenia dialogu, opowiadania;
• aby dziecko osłuchało się z melodią języka, intonacją, rytmem;
• utrwalić prawidłową wymowę słów;
• zwiększyć świadomość fonologiczną dziecka poprzez słuchanie rymów ( łatwiej będzie wyróżnić głoski w słowach );
• aby zapamiętało graficzny obraz słów- dzięki czemu będzie poprawnie pisało.

• ułatwić mu zachowanie się w różnych sytuacjach (będzie miało gotowe zwroty do wykorzystania);

• rozwinęło swoje zainteresowania;
• wiedziało, gdzie szukać informacji;
• nauczyło się liczebników porządkowych- strona pierwsza, druga…;

To korzyści, z których nie zawsze zdajemy sobie sprawę czytając dziecku książki.

Co jest ważne podczas czytania?

Atmosfera i pogodny, zabawny tekst napisany poprawną polszczyzną. Dobrze jeśli w opowiadaniach występują słowa: pomyślał, zastanowił się, aby dziecko wiedziało, że przed działaniem należy się zatrzymać ( rzadko występują w filmach).Ważne jest, aby można było rozróżnić dobro i zło, występował bohater, z którym można się utożsamić, pokazane były sposoby radzenia sobie z różnymi problemami, konfliktami. Poprzez wspólne czytanie poznamy lepiej dziecko, jego zainteresowania, talenty, nastawienie do świata (optymizm, pesymizm). Pomożemy mu polubić książkę, która przez wiele lat będzie nieodłącznym elementem jego edukacji.

W czasie wspólnego czytania proponuję dodatkowo wykorzystać następujące zabawy:

• Literkowy detektyw- tropimy literki z daszkiem, z brzuszkiem, z haczykiem;
• Poszukiwacz kropek i przecinków ( pozostałych znaków interpunkcyjnych );
• Liczenie wyrazów w zdaniach;
• Porównywanie długość zdań, wyrazów;
• Wyszukiwanie znanych liter, odczytywanie przez dziecko spójników lub prostych wyrazów;
• Tworzenie przez dziecko zakończenia do fragmentów opowiadania przeczytanego przez rodzica;
• Opowiadanie jak wyobrażamy sobie daną rzecz występującą w bajce ( rodzic, dziecko);
• Co się zmieniło? Czytając ponownie znaną dziecku bajkę zmieniamy jej treść- sprawdzamy pamięć dziecka;
• Książki, w których zdania zbudowane są z wyrazów i obrazków czytamy naprzemiennie – rodzic wyrazy, dziecko nazywa obrazki;
• Książki z okienkami – zakrywając po pewnym czasie okienko- czytamy globalnie podpisy;
• Rodzic czyta – dziecko wodzi palcem pod tekstem- utrwala kierunek czytania, ćwiczy koncentrację uwagi;
• Rodzic czyta jedno zdanie, dziecko wymyśla następne;
• Rodzice słuchają – dzieci czytają, np. książeczki prof. J. Cieszyńskiej
• Wymyślamy wspólnie opowieść o swojej rodzinie lub o sobie, dziecku.

 

Alina Cielecka